شیخ روزبهان فسایی
سلطان العارفین، ابومحمد روزبهان بقلي فسايي شیرازی معروف به شیخ شطاح از عرفا و علمای قرن ششم هجری است.
روزبهان درسال 507 ه.ش در فسا متولد شد. در مکتب به آموختن قران پرداخت، از آغاز جوانی در پی تحصیل برآمد.
از 25 سالگی در کوههای اطراف شیراز به عبادت پرداخت و حافظ قران شد. پس از سفرهای بسیاربه شیراز بازگشت و باقی روزگار را به تدریس، تربیت مریدان و نگارش کتاب گذرانید.
آثار وی درباره تصوف حدود 21 کتاب است که برخی از آنها بدین شرح است: بیان المقامات، کشف الاسرار و مکاشفات الانوار و شرح شطحیات (این کتاب بیش از هر مطلبی به شرح سخنان حلاج و دفاع از او پرداخته است).
شیخ روزبهان در پارسی نویسی استاد بود و توجه بسیاری به ایران باستان داشت، مجموعه سروده های او به دو زبان فارسی و عربی در دیوان المعارف فی الشعر گردآوری شده بود. شیخ به مدت 50 سال در مسجد جامع عتیق مردم را وعظ می گفت.
وفاتش در 588 ه.ش در شيراز اتفاق افتاد. آرامگاه وی در مسجد جامعی واقع شده که شیخ خود خطیب آنجا بوده است. این مقبره در محله ای که آن را به مناسبت وجود قبر شیخ، درب شیخ می خوانند واقع شده است.
از 25 سالگی در کوههای اطراف شیراز به عبادت پرداخت و حافظ قران شد. پس از سفرهای بسیاربه شیراز بازگشت و باقی روزگار را به تدریس، تربیت مریدان و نگارش کتاب گذرانید.
آثار وی درباره تصوف حدود 21 کتاب است که برخی از آنها بدین شرح است: بیان المقامات، کشف الاسرار و مکاشفات الانوار و شرح شطحیات (این کتاب بیش از هر مطلبی به شرح سخنان حلاج و دفاع از او پرداخته است).
شیخ روزبهان در پارسی نویسی استاد بود و توجه بسیاری به ایران باستان داشت، مجموعه سروده های او به دو زبان فارسی و عربی در دیوان المعارف فی الشعر گردآوری شده بود. شیخ به مدت 50 سال در مسجد جامع عتیق مردم را وعظ می گفت.
وفاتش در 588 ه.ش در شيراز اتفاق افتاد. آرامگاه وی در مسجد جامعی واقع شده که شیخ خود خطیب آنجا بوده است. این مقبره در محله ای که آن را به مناسبت وجود قبر شیخ، درب شیخ می خوانند واقع شده است.
