آیت الله بهاالدین محلاتی
آيت الله حاج شيخ بهاالدين محلاتی، از علما و مجتهدين بنام بوده كه در سال 1314هـ.ق در نجف اشرف متولد شده است.
در همان کودکی مادر خود را از دست داد و درهفت سالگی به‌همراه پدر به شيراز آمده و بسیاری از علوم مقدماتی را آموخت. پس از تحصیلات ابتدایی و دروس مقدماتی نزد پدرخود و آیت ا...ميرزامحمدصادق مجتهد شیرازی به تحصيل فقه و اصول پرداخت.
در بیست سالگی قصد عزیمت به حوزه علمیه نجف اشرف را داشت و چون در بحبوحه جنگ جهانی اول، مراجع نجف برای بیرون راندن متجاوزان از عراق حکم جهاد صادر کردند، او و پدرش رهبری حرکت را به عهده گرفته و لباس رزم بر تن کردند.
در سال 1342 ق رهسپار نجف شد و مدت چند سال به تحصیل پرداخت. سپس از سوی محقق عراقی و محقق شیرازی برای وی اجازه اجتهاد صادر شد. پس از رسیدن به مقام اجتهاد، در سال 1349 به شيراز بازگشت و به ساماندهی حوزه علمیه شیراز، تدریس و دیگر مناصب روحانی خویش پرداخت. با درگذشت پدرش در 1358 رسما ریاست حوزه علمیه شیراز را عهده دار شد.
آیت ا... محلاتی به غیر از تقریرات درس فقه و اصول استادان خود و رساله های فتوایی مانند مناسک حج و حاشیه عروه الوثقی، نوشتارهای دیگری مانند اصول و عقاید، راهنمای حق و خطبات جانسوز را تالیف کرد و همچنین به تاسیس بنیادهای عام المنفعه و موسسه های خیریه اهتمام می ورزید که مهمترین آنها به شرح زیر است:
درمانگاه خیریه حضرت ولی عصر( 1346، شیراز)؛ موسسه خیریه اسلامی شیراز (1342)؛ کوی امام علی (شیراز).
وی در راه پيروزي انقلاب اسلامی از رهبران موثر در اين جريان و حركت مردمی بود.
در بیست سالگی قصد عزیمت به حوزه علمیه نجف اشرف را داشت و چون در بحبوحه جنگ جهانی اول، مراجع نجف برای بیرون راندن متجاوزان از عراق حکم جهاد صادر کردند، او و پدرش رهبری حرکت را به عهده گرفته و لباس رزم بر تن کردند.
در سال 1342 ق رهسپار نجف شد و مدت چند سال به تحصیل پرداخت. سپس از سوی محقق عراقی و محقق شیرازی برای وی اجازه اجتهاد صادر شد. پس از رسیدن به مقام اجتهاد، در سال 1349 به شيراز بازگشت و به ساماندهی حوزه علمیه شیراز، تدریس و دیگر مناصب روحانی خویش پرداخت. با درگذشت پدرش در 1358 رسما ریاست حوزه علمیه شیراز را عهده دار شد.
آیت ا... محلاتی به غیر از تقریرات درس فقه و اصول استادان خود و رساله های فتوایی مانند مناسک حج و حاشیه عروه الوثقی، نوشتارهای دیگری مانند اصول و عقاید، راهنمای حق و خطبات جانسوز را تالیف کرد و همچنین به تاسیس بنیادهای عام المنفعه و موسسه های خیریه اهتمام می ورزید که مهمترین آنها به شرح زیر است:
درمانگاه خیریه حضرت ولی عصر( 1346، شیراز)؛ موسسه خیریه اسلامی شیراز (1342)؛ کوی امام علی (شیراز).
وی در راه پيروزي انقلاب اسلامی از رهبران موثر در اين جريان و حركت مردمی بود.
