آیت الله سید عبدالحسین لاری فقيه و عالم ديني و از سیاستمداران پرهیزگار اسلام در قرن اخیر اسلامی است.
وی در سال 1264 ه.ق در یک خانواده جلیل روحانی در نجف اشرف در زمان فتحعلی شاه قاجار دیده به جهان گشود. نسب وی با بيست واسطه به امام موسيكاظم(ع) می رسد.
وی تا سن هفت سالگی تحصیلات ابتدایی خود را در "مکتب" به پایان برد و از آنجا به مدارس علوم دینی وارد گردید و دوران تحصیلات عالی خود را نزد علمای بزرگی همچون ميرزاي شيرازی، شيخ محمدحسين كاظمي و ملا لطف الله مازندراني گذراند و در سن بیست و دو سالگی به درجه اجتهاد نایل شد.
ميرزای شیرازی او را برای رفع ظلم مالیاتی از مردم به شهرستان لار فرستاد و از آن زمان به لاری مشهور شد. او در لار به تدريس و انجام وظايف ديني مشغول شد و مدرسهای تأسيس كرد و حوزه علميه تشكيل داد و مدت 25 سال مرجع مذهبی مردم فارس بود.
او همچنین از علماي مبارز دوره مشروطه بود. در اواخر عمر به جهرم نقل مكان كرد و در آن جا درگذشت.
از آثارش: "الآياتالظالمین"، "اكسيرالسعادة في اسرار الشهادة"، "حاشیه بر شرح کبیر"، "قانون ملی" به فارسی و... ميباشد.