دختر اتابك سعدبن ابوبكربن سعدزنگي و ترکان خاتون و آخرين فرمانروا از اتابكان سلغري فارس ميباشد؛ وی قریب به یازده سال بر فارس فرمانروا یی کرد.
هلاكوخان مغول او را به همسري پسر خود منكوتيمور در آورد و اینگونه فارس رسماً ضميمه دولت ايلخانان گرديد. بعدها به سبب کینه توزی هایی اَبش از فرمانروایی عزل شده و سید عمادالدین ابویعلی به جای او به شیراز فرستاده می شود.
پس از مدتی در سال 683 ق ابویعلی در بازار شهر کشته می شود. خان مغول امر به احضار اَبش خاتون نموده و در مجلس محاکمه ای اَبش و همدستانش را مجرم شناخته و ایشان را به پرداخت 50 تومان به فرزندان سید عمادالدین محکوم می کند. در نتیجه این مصائب اَبش خاتون مریض شده و در سال 685 ق برابر با 1286 میلادی وفات می یابد.
با مرگ اَبش دولت اتابکان فارس از میان رفت .اَبش خاتون را به شیوه مغولان با ظرفهای سیمین و زرین پر از باده در چرنداب تبریز به خاک سپردند، چندی بعد دخترش جنازه او را به شیراز حمل و او را در رباط اَبش که خود بنیان نهاده بود، دفن کردند.
اَبش مانند دیگر سلغریان آثاری از خویش در شیراز بر جا نهاد که مدرسه ای در کوی طناب بافان و رباط اَبش از آن جمله اند. در این رباط افزون بر سلغریان، ام کلثوم از نوادگان امام حسن مجتبی و شماری از زهاد شیراز نیز مدفونند.