باربد از موسيقيدانان و نوازندگان بنام و از بزرگترين آهنگسازان عهد خسروپرويز (پادشاه ساسانی از 590 تا 628 میلادی) بود که بسياري از الحان و نواهاي موسيقي را که هنوز بعضي از آنها با همان نام در رديف دستگاههاي موسيقي کنوني ما باقي مانده است از ساخته ها و پرداخته هاي او ميدانند.
باربد مرکب است از بار به معني رخصت دادن و بد ( به فتح ب) بمعني خداوند، دارنده و رئيس، و باربد به معنی وزير دربار، بارسالار، حاجب. زيرا که پرويز او را اذن دخول در مجلس به جميع اوقات داده بود.
وی اهل جهرم فارس بود و در دستگاه خسرو پرويز تا آنجا قدرت و مرتبت داشت و به شاه نزديک بود که هر کس از بزرگان مطلب يا حاجتي داشت که جرأت اظهار آنرا به شاه نداشت، توسط او به شاه عرض مي شد.
گويند باربد براي هر روز از هفته آهنگي ساخته بود که آن را «هفت خسرواني» نامیدند زیرا سربسر مدح و آفرين خسرو است و همچنين براي هر روز از سي روز ماه لحني ساخته بود که به نام «سي لحن باربد» معروف است. او براي سيصد و شصت روز از سال اوستايي، سيصد و شصت لحن ساخته بود و هر روز يکي را اجرا می کرد.
به روايتی وی بر اثر خوردن زهر توسط رقيب خود به قتل رسيد.