مهدی حمیدی شیرازی از رجال برجسته شیراز و از شاعران نامور و پرکار معاصر فرزند سید حسن ثقه الاسلام از بازرگانان شیراز و نماینده مردم آن سامان در دوره اول مجلس شورای اسلامی به سال 1293 ه.ش در شیراز زاده شد.
سه ساله بود که پدرش در گذشت تحت نظر مادر خود بانو سکینه آغازی که زنی ادیب وبافضیلت و شاعر بود پرورش یافت.
تحصیلات مقدماتی را در مدرسه شعاعیه شیراز گذراند و لطفعلی صورتگر از معلمان او در این مدرسه بود. تحصیلات متوسطه را در شیراز به پایان رساند. سپس به تهران رفت و در دانشسرای عالی در رشته ادبیات به تحصیل پرداخت و پس از دریافت لیسانس در سال 1316 به شیراز بازگشت و به شغل معلمی مشغول شد. شعر گفتن را از همان سال آغاز کرد و نخستین مجموعه خود را به نام "شکوفه ها" منتشر ساخت.
در سال 1323 به منظور گذراندن دوره دکتری به تهران رفت و پس از اتمام دوره دکترای خود در دانشکده الهیات به تدریس اشتغال ورزید.
حمیدی به دنبال اشغال ایران توسط متفقین با قصیده های شیوایی به سیاست جدایی طلب ها و سازشکاران خرده گرفت و این اشعار موجب شهرت بیشتر وی گردید به گونه ای که آذربایجانی ها به او لقب "شاعر ملی" دادند.
مهمترین کتاب او مجموعه سه جلدی دریای گوهر است که حاوی بهترین آثار نویسندگان،مترجمان و شاعران معاصر است. از نوشته های منثور حمیدی مجموعه های سبکسریهای قلم، عشق دربدر (در سه جلد)، شاعر در آسمان و فرشتگان زمین به چاپ رسیده است. حمیدی سال ها در دانشگاه تهران به تدریس زبان و ادبیات فارسی مشغول بود.
سرانجام درتیرماه سال 1365 در تهران درگذشت و پیکرش را به زادگاهش منتقل و در حافظیه شیراز به خاک سپردند.