سید نظام الدین محمود الحسینی ملقب به شاه داعی الی الله، عارف، عالم و شاعر و از خلفای شاه نور الدین نعمت الله در قرن نهم هجری است.
وی یکی از سادات حسینی است که نسیبش با 19 نسل به زید بن علی بن حسین می رسد. 38 جلد اثر فارسی و عربی همچون مثنوی چهار چمن، مثنوی چشمه زندگانی، مثنوی چهل صباح و مثنوی عشق نامه از او باقی مانده است. آرامگاهش در شیراز در شرق قبرستان دارالسلام واقع است. برخی از کارشناسان معتقدند کریمخان زند نخستین بار برای این عارف بزرگ، آرامگاهی با سنگ قبر بزرگ و خوش طرحی از نوع سنگ سماقی سرخ رنگ احداث می کند که به سبک معماری عهد زندیه است و دستور می دهد بر روی آن، کتیبه سنگی با خط ثلث برجسته که نام و تاریخ وفات شیخ در آن قید شده است، نصب کنند.