عضد الدوله دیلمی
عضد الدوله دیلمی (415-381 ه.ش) مغیث الدین فنا خسروابو شجاع بن رکن الدوله حسن عضدالدوله دیلمی از بزرگترین پادشاهان آل بویه در قرن چهارم هجری است.
وی در سال 381 ه.ش جانشین عماد الدوله در فارس گردید و هنگامی که بر تخت نشست بیش از 13 سال نداشت. مکران و بلوچستان و عمان را که جولانگاه راهزنان شده بود امنیت بخشید. عضدالدوله پس از تسلط بر بغداد مانند ساسانیان خود را شاهنشاه خواند ولی با این حال شیراز را پایتخت خود قرار داد. وی امیری با سیاست، پشتیبان فضلا و دانشمندان و مروج علم و دانش بود. عضدالدوله معروف ترین امیر آل بویه است و در طول سلطنت خویش به فتح بلاد و آبادی شهر ها و ساختن کاخ ها همت گماشت. از آثار مهم وی در فارس بیمارستان عضدی، کتابخانه عضدی و بند امیر است. او به سال 415 بر اثر بیماری صرع درگذشت. جسد او را به نجف برده و جنب مرقد حضرت علی بن ابیطالب به خاک سپردند.
