قا آنی
میرزا حبیب ا... شیرازی متخلص به "قاآنی" به سال 1223 ه. ق در عهد سلطنت فتحعلی شاه قاجار در شیراز دیده به جهان گشود و در همان دوران جوانی یکی از معروفترین قصیده سرایان دربار محمدشاه و جانشین او ناصرالدین شاه قاجارگشت.
قاآنی در هفت سالگی به مکتب می رود و در یازده سالگی پدرش را از دست می دهد و با خانواده خود به تنگدستی می افتد. قصیده ای در ستایش فرمانفرمای فارس میسراید و در ازای آن از طرف آن شاهزاده مستمری ناچیزی برایش مقرر می شود و از آن برای تحصیل استفاده می کند و چند سال هم در اصفهان به تکمیل علوم ادبیات، ریاضی، معارف اسلامی و زبان عربی می پردازد و سپس به شیراز باز می گردد.
در شانزده سالگی به همراه فرزند فتحعلی شاه روانه مشهد شده و آنجا با پشتیبانی شاهزاده به تحصیل علم ادامه داده و از آن پس تخلص خود را که "حبیب" بود به مناسبت نام فرزند شاهزاده (اوکتای قاآن)، به قاآنی تغییر می دهد.
قاآنی علاوه بر احاطه کامل به زبان و ادبیات فارسی، زبان عربی و ترکی را به حد کمال می دانست و نیز نخستین شاعری است که با زبان فرانسه و انگلیسی آشنایی داشته است.
وی در سال 1270 ه.ق به بیماری مالیخولیا و پریشان گویی مبتلا شده، وفات می یابد و در تهران در جوار حضرت عبدالعظيم به خاک سپرده می شود.
معروفترین نوشته نثر قاآنی، کتاب "پریشان" است که به تقلید از گلستان سعدی نوشته است.
در شانزده سالگی به همراه فرزند فتحعلی شاه روانه مشهد شده و آنجا با پشتیبانی شاهزاده به تحصیل علم ادامه داده و از آن پس تخلص خود را که "حبیب" بود به مناسبت نام فرزند شاهزاده (اوکتای قاآن)، به قاآنی تغییر می دهد.
قاآنی علاوه بر احاطه کامل به زبان و ادبیات فارسی، زبان عربی و ترکی را به حد کمال می دانست و نیز نخستین شاعری است که با زبان فرانسه و انگلیسی آشنایی داشته است.
وی در سال 1270 ه.ق به بیماری مالیخولیا و پریشان گویی مبتلا شده، وفات می یابد و در تهران در جوار حضرت عبدالعظيم به خاک سپرده می شود.
معروفترین نوشته نثر قاآنی، کتاب "پریشان" است که به تقلید از گلستان سعدی نوشته است.
