لطفعلی خان زند
هشتمین و واپسین فرمانروای زند بود که میان سالهای 1203-1209 ه. ق حکومت نموده است.
لطفعلی خان نوه صادق خان برادر کریم خان زند بود. وی علاوه بر اقدامات عمرانی در اولین سال سلطنت خود یک کار ادبی انجام داد و آن این بود که عده ای از شعرا و فضلای شیراز را مامور نمود که اشعار حافظ را مورد مطالعه قرار دهند و آن قسمت از اشعار وی را که یقین دارند از وی نیست جدا نمایند.
وی اولین کسی بود که به فکر تاسیس بیمه اجتماعی افتاد. لطفعلی دارای ویژگیهای برجسته بسیاری چون خوش سیمایی، دلاوری، نیرومندی و هوش سرشار بود، از ادب و شعر هم بی بهره نبود. هنگامی که خبر مرگ پدر را شنید تنها هیجده یا نوزده سال داشت، با سپاهی خود را به شیراز رساند و بر کودتاگران پیروز شد.
در این هنگام با آغامحمد خان قاجار روبرو شد، در آغاز پیروزی هایی را کسب کرد ولی در یکی از لشکرکشی ها با خیانت حاج ابراهیم خان کلانتر روبرو شد و به ناچار به کرمان رفت و آنجا به نام خود سکه زد و آن شهر را مرکز پادشاهی کوچک خود قرار داد.
آغامحمدخان با لشکرش کرمان را محاصره کرد و به درون شهر ریخت. خان زند به سوی بم رفت ولی از آنجا که خان قاجار پاداشی را برای تحویل دادن لطفعلی خان تعیین کرده بود، حاکم بم به میهمان خود خیانت کرد و وی را به قاجارها سپرد.
سرانجام به فرمان آغامحمدخان وی را نابینا کرده و پس از انتقال به تهران فرمان قتل وی را صادر کرد.
پیکرش را در امامزاده زید واقع در بازار قدیمی تهران بدون اینکه اثری روی قبر وی بگذارند به خاک سپردند.
در این هنگام با آغامحمد خان قاجار روبرو شد، در آغاز پیروزی هایی را کسب کرد ولی در یکی از لشکرکشی ها با خیانت حاج ابراهیم خان کلانتر روبرو شد و به ناچار به کرمان رفت و آنجا به نام خود سکه زد و آن شهر را مرکز پادشاهی کوچک خود قرار داد.
آغامحمدخان با لشکرش کرمان را محاصره کرد و به درون شهر ریخت. خان زند به سوی بم رفت ولی از آنجا که خان قاجار پاداشی را برای تحویل دادن لطفعلی خان تعیین کرده بود، حاکم بم به میهمان خود خیانت کرد و وی را به قاجارها سپرد.
سرانجام به فرمان آغامحمدخان وی را نابینا کرده و پس از انتقال به تهران فرمان قتل وی را صادر کرد.
پیکرش را در امامزاده زید واقع در بازار قدیمی تهران بدون اینکه اثری روی قبر وی بگذارند به خاک سپردند.
