شهرستان زرقان
زَرقان (به پارسی میانه: زرگان) شهری است در استان فارس و مرکز شهرستان زرقان که در فاصله ۲۵ کیلومتری شمال خاوری شیراز واقع شده‌است.
نام
بنا به نظر عبدالمجید ارفعی نام زرقان در گل نبشته‌های باروی تخت جمشید به صورت رکان بوده که بعدها به زرغون تبدیل شده‌است. «زرغون» در زبان پهلوی به معنی جای سرسبز است. زرقان دارای سه محله اصلی به نام‌های میون و لرها و جُلَگون است دلیل این نام گذاری وجود اقوام لر در این ناحیه در زمان‌های قدیم است و دلیل نامگذاری محله جلهگون وجود گارگاه‌های جولاهی (نساجی) در این محله بوده‌است و دلیل نامگذاری محله میان این است که این محل میان دو محل جلگون و لرها است.
جغرافیا
شهر زرقان در ۲۵ کیلومتری شمال شرقی شیراز و در مجاورت اتوبان شیراز به اصفهان قرار گرفته‌است. ارتفاع آن از سطح دریا ۱۶۰۰ متر است. زرقان دارای ۳ محله قدیمی از قبیل: محله حیدر (لورا) محله میان و محله جُلَهگون می‌باشد از لحاظ تقسیمات اداری کشور، مرکز بخش محسوب می‌شود و زیر نظر فرمانداری شیراز قرار دارد.
امکانات فرهنگی
دارای ۵ کتابخانه که در شهر زرقان و محله استاد شهریار و لپویی و روستایی رحمت آباد و مهریان واقع است. فرهنگسرای سرو که زیر نظر شورای اسلامی شهر فعالیت می‌کند. از زمستان سال ۹۰ کانون زبان ایران وابسته به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در این شهر تأسیس شد.
اقلیم
پوشش گیاهی آن غالباً درختان نارون و چنار و زبان گنجشک و کاج و سرو و رِز(انگور) می‌باشد.
محصولات
محصولات کشاورزی شهرستان زرقان عبارت‌اند از: گندم، جو، ذرت، انگور و کشمش، سیفی جات و سبزیجات. نام زرقان همواره با شیرینی حلوا ارده، کنجدی و کشی و بوریابافی آن همراه بوده‌است. همچنین زرقان یکی از محل‌هایی است که همچنان تولیدات مشک و دولچه ی آب و گیوه ملکی دارد.
قومیت
بافت جمعیتی و قومیتی زرقان را فارس زبان (نژاد پارس) و کمی ترک زبان تشکیل می‌دهند. زرقان از قدیم دارای سه محله به نام‌های محله حیدر (لرد ها) و محله میان و محله جلوگان (جلهگون) بوده‌است و دارای دو محله جدید به نام‌های محله شهریار و محله دوده می‌باشد. تا دهه ۳۰ شمسی اقلیتی یهودی نیز در زرقان زندگی می‌کرده‌اند که به خارج مهاجرت کرده‌اند.
جاذبه های گردشگری
