بنیاد فارس شناسی شهرستان کازرون

شهرستان کازرون

شهرستان کازرون از شهرستان های غربی استان فارس است که از جنوب به شهرستان فراشبند، از غرب به استان بوشهر، از شمال به شهرستان ممسنی و از شرق به شهرستان شیراز محدود می باشد.

این شهرستان با مرکزیت شهر کازرون، دارای 4060 کیلومتر مربع وسعت و فاصله آن تا شیراز 154 کیلومتر است. این شهرستان منطقه ای است کوهستانی که دشت کازرون و دریاچه پریشان حد فاصل دو رشته کوه آن واقع شده و میانگین ارتفاع آن از سطح دریا 732 متر است.
شهرستان کازرون علاوه بر آثار تاریخی و مذهبی دارای یک جلوه طبیعی خاص می باشد. دریاچه پریشان آن که مأمن انواع آبزیان و پرندگان مهاجر است. طبیعت اطراف رودخانه شاپور و نرگس زارهای بی نظیر فامور وجره، باغ های فراوان انواع مرکبات، پرتغال، نارنگی، لیموترش، لیموشیرین آن در کنار خرما و رطب، این شهرستان را به منطقه ای زیبا جهت گردشگری تبدیل نموده است. این شهرستان با 3 واحد اقامتی پذیرای میهمانان و گردشگران می باشد.

دین

پیش از حمله اعراب، اهالی کازرون و شاپور و دیگر بخش‌های این شهرستان مانند همه ایرانیان دین زرتشتی داشتند و به ویژه در شاپور چندین آتشکده بزرگ وجود داشته که آثار ویرانه‌های آن هنوز باقی مانده‌است. پس از فتح ایران به دست اعراب در زمان خلیفه دوم (۱۳ هجری قمری) و تصرف کازرون به سرداری حکم بن ابی العاص، عده‌ای از اهالی این دیار به دین اسلام درآمدند. در سده چهارم و پنجم تعداد زرتشتیان کازرون زیاد بوده‌است و در این هنگام مردی زرتشتی به نام خورشید که او را دیلم گبر نیز می‌گفتند حاکم کازرون بوده‌است. بیشتر اهالی کازرون و اطراف آن تقریباً تا سال ۴۰۰ هجری قمری زرتشتی بودند و پس از این سال به واسطه شیخ ابواسحاق کازرونی فرزند شهریار کازرونی، مردم کازرون به اجبار مسلمان شدند. تا زمان صفویه و رسمیت یافتن مذهب تشیع اهالی این سرزمین شافعی بودند و علمای بزرگی نیز از میان آنان برخاستند. امروزه مذهب بیشتر اهالی کازرون شیعه اثنی عشری است و بسیار در مذهب خود تعصب دارند. در کازرون نیز اقلیت‌های مذهبی نیز وجود دارد که نسب آن‌ها به شیعیان ۹۹ درصد به یک درصد می‌باشد.

پیدایش

کازرون در زمان ساسانیان متشکل از سه ده نورد، دریست و راهبان بود که روی هم رفته به آن‌ها شهر بلدالعتیق (شهر کهنه) گفته می‌شد. شیخ ابواسحاق کازرونی از عرفای بزرگ تاریخ ایران و شیخ سلسله کازرونیه یا سلسله مرشدیه با اتصال این سه ده، شهر کازرون را به وجود آورد. پس از حمله اعراب، بیشاپوری‌ها به منطقه‌ای به نام جدس که یکی از روستاهای شمال کازرون امروزی است، مهاجرت می‌کنند و پس ازآن به گازرگاه و سپس به کازرون مهاجرت می‌کنند. کازرون در دوره هخامنشیان به گازرا شهرت داشته‌است. در زمان ساسانیان توسط شاپور اول از نو ساخته شد. در طول تاریخ، کازرون چندین بار به سبب زلزله با خاک یکسان شده‌است.

پیشینه کازرون

کازرون شهری است که در زمان ساسانیان و از ۳ روستا بنیان نهاده شده‌است. کازرون در آن زمان به بلدالعتیق شهرت داشته و از توابع بیشاپور بوده‌است. پس از ویرانی بیشاپور توسط ابوسعید شبانکاره مردم بیشاپور به کازرون مهاجرت کردند.

ساسانیان

شهر بیشاپور در شمال بلدالعتیق به فرمان شاپور یکم ساسانی تشکیل شده و پایتخت زمستانی او و یکی از مشهورترین و مهم‌ترین شهرهای ساسانیان شد. بیشاپور سپس با حمله اعراب و شخصی به نام ابوسعید شبانکاره ویران گشت و اکثر مردم آن به ده جدس در شمال کازرون امروزی مهاجرت کردند. شهر بلدالعتیق (کازرون فعلی) نیز در همین دوره شکل گرفت. در این دوره بزرگانی چون بهرام پسر مردانشاه و اپسای دبیر از این شهر برخاستند.

پس از ظهور اسلام در ایران

مردم از جدس به گازرگاه رفتند و پس از وقوع زلزله در آن به کازرون عزیمت نمودند. کازرونیان همچنان زرتشتی بودند تا اینکه شخصی به نام شیخ ابواسحاق کازرونی ۲۴۰۰۰ کازرونی را به اجبار مسلمان کرد. در این دوره دو سلسله مشهور و بزرگ مرشدیه (کازرونیه) و بلیانیه به سرپرستی شیخ ابواسحاق کازرونی و شیخ عبدالله بلیانی در این شهر فعالیت می‌کردند.

جاذبه های گردشگری

آب انبار ده کهنه
آتشکده فراز مرا آور خدایا
آتشکده کازرون(پل آبگینه)
درياچه پريشان
معبد آناهیتا
کاروانسرای ده کهنه کمارج
کاروانسرای شاه عباسی کمارج
کاروانسرای میان کتل(کاروانسرای سنگی)
کاروانسرای چنار راهدار
کاروانسرای کنارتخته
شهر بیشاپور
برای اطلاعات بیشتر به بخش جاذبه های گردشگری مراجعه گردد