بنیاد فارس شناسی شهرستان لامرد

شهرستان لامرد

شهرستان لامرد از جنوبی ترین شهرستان های استان فارس است که از جنوب به استان هرمزگان، از غرب به شهرستان مهر، از شمال به شهرستان لارستان محدود می شود. این شهرستان با مرکزیت شهر لامرد دارای 3833 کیلومتر مربع وسعت و فاصله آن تا شیراز 480 کیلومتر است. میانگین ارتفاع آن از سحط دریا 450 متر است.

این شهرستان با آب و هوای گرم در زمستان دارای طبیعت زیبایی است. نخلستان های واقع در روستای پسبند اشکنان، هشر اشکنان، تنگ خور لامرد و بنگر نامو اهل از جاذبه های خاص گردشگری منطقه محسوب می شوند.خرما و قصب از محصولات شهرستان به شمار می آیند.نزدیکی شهرستان به حوزه کشورهای خلیج فارس و در کنار آن دارا بودن فرودگاه بین المللی باعث دسترسی آسان برای گردشگری شده است.

وضعیت توپوگرافی

شهرستان لامرد از جمله هموارترین مناطق استان فارس است، این شهرستان به صورت خطی است که از چند رشته کوه موازی که جهت آن‌ها از شمال غربی به سوی جنوب شرقی است تشکیل یافته و دشت‌های هموار و نسبتاً پهناوری چون «علامرودشت»، «دشت مرکزی» که در میان رشته کوه‌های مذکور جای دارند نواحی هموار و مسکونی آن را تشکیل می‌دهند. رشته کوه سادول، واقع در جنوب، آن را از شهرستان «بندر پارسیان» جدا می‌کند و کوه‌های «تخته سروه دیوانی»، «تنگ خور و هوا» آن را از شهرستان «لار» جدا می‌سازد و کوه‌های «ماده» و «هفتچین» مرز میان این شهرستان و شهرستان کنگان را تشکیل می‌دهند. کوه لنگه آسیایی با ارتفاع ۱۶۹۴ متر بلندترین کوه این شهرستان است و کوه‌های «تنگ خور» (۱۴۶۳ متر) و «علامرودشت» (۱۴۳۰ متر) نیز از دیگر کوه‌های بلند شهرستان لامرد به‌شمار می‌آیند و رودخانه‌های «بیرمی»، «مهران» و «گاوبندی» که خشکرودهایی بیش نیستند، رودهای این شهرستان را تشکیل می‌دهند. آب و هوای شهرستان لامرد بسیار گرم و خشک است. وجود یک رشته‌کوه بلند، شهرستان لامرد را به دو بخش و قسمت مجزا یکی دشت مرکزی (شامل قسمت اعظم بخش مرکزی، بخش اشکنان) و دیگری دشت علامرودشت (شامل بخش چاه ورزو بخش علامرودشت) تقسیم نموده‌است.

پیشینه و تاریخ

بافت روستاهای آن طولی، در کنار محورهای ارتباطی اصلی به شهرستان شکل گرفته‌است و غالباً در دامنه کوه هستند. پوشش گیاهی این منطقه ضعیف بوده واغلب کهور، گز، نخل و خارشتر می‌باشد. در دوران گذشته و پیش از آنکه لامرد به شهر تبدیل شود خود روستای کوچکی از دهستان تراکمه از توابع بخش کنگان شهرستان بوشهر بوده‌است. اما با تغییر در تقسیمات کشوری روستای لامرد دهستان تراکمه به مرکز بخش تراکمه تبدیل شد. تراکمه (لامرد) تا سال ۱۳۶۸ یکی از بخش‌های شهرستان لارستان بود، اما از این سال به بعد به شهرستان لامرد تغییر نام داد و هم‌اکنون دارای سه بخش است که شامل ۷ دهستان و ۱۴۰ روستا می‌باشد. این شهر در قدیم به تراکمه مشهور بوده‌است. طبق بررسی‌های انجام شده توسط کارشناس میراث فرهنگی شهرستان لامرد، این شهرستان دارای پیشینه‌ای کهن می‌باشد. تل تاریخی کنارو در جوار روستای رکن آباد دارای قدمتی بالای پنج هزار سال می‌باشد و در بخش علامرودشت تل‌های چند هزار ساله‌ای را می‌توان یافت که در آنجا سفال نخودی منقوش یافت شده‌است. علامرودشت در عصر هخامنشی دارای کوشکهایی بوده‌است که هم‌اکنون سر ستون آن بناها یافت شده‌است. در دوره اشکانی و ساسانی لامرد یک پایگاه نظامی بوده و قلاع بسیاری در آن ساخته می‌شود البته تعدادی آتشکده نیز به رسم عبادت آن روزگار احداث می‌شود که تعدادی از آن‌ها در خفرویه علامرودشت و اشکنان باقی مانده‌است. در دوران اسلامی تنگه لامرد رهگذر اقوام بسیاری بوده‌است که لایه لایه‌های فرهنگ غنی این منطقه را تشکیل داده‌اند.

جاذبه های گردشگری

چهار طاقی ظالمی
نقش برجسته سراب بهرام
استودان سنگ چله گاه
مسجد علی خان
قلعه اشکنان
پل آبرسانی رودخانه مهران
حمام علی خان
برای اطلاعات بیشتر به بخش جاذبه های گردشگری مراجعه گردد